De laatste week!!

Vrijdag hebben we Asthabula bezocht, een heel klein stadje met zowaar nog wat leuke winkeltjes.

De meeste steden zijn in het centrum uitgestorven vanwege alle grote winkelcentra net buiten de stad waar je alles hebt. Hierdoor zijn in de jaren de winkels uit de centra verdwenen. Het stadje had een haven waar vandaan met name kool werd vervoerd. In vroeger tijden was dit een levendige omgeving, maar de laatste jaren gaat het economisch slecht. Na een korte tour zijn we naar een nieuwe afdeling van kent state universiteit gegaan. Het was een prachtig nieuw gebouw met alle faciliteiten om o.a. zusters op te leiden. Ze hadden klaslokalen ingericht zoals een ziekenhuis met dummy’s (poppen) waar de studenten mee konden oefenen.

Ze konden zelfs medicatie toedienen en de reactie van het lichaam daarop nabootsen. Na deze rondleiding hadden we een presentatie bij Ashtabula rotary.
Zaterdag hadden we onze vrije dag. Mijn dag was alleen helemaal volgepropt. Het was namelijk de communie van de dochter van mijn gastgezin. Het is hier super belangrijke dag. Alle meisjes hebben de meest prachtige witte jurkjes aan. Anna (de dochter) ging om 7 uur naar de kapper om haar, haar te laten doen. Haar broers waren in pak met stropdas ( 9 en 11 jaar oud). Er waren die dag 2 diensten in de kerk met in totaal 190 kinderen die hun eerste communie hadden!!! Ongelofelijk! Voor alle kinderen was er thuis natuurlijk een enorm feest, zo ook bij mijn familie. Er kwamen rond de 70 gasten en lisa ( de moeder) had een vogelshow geregeld en er was een gitarist!! Het was bijna een bruiloft! ’s Avonds hadden we ons afscheids diner met alle gastgezinnen van week 3. En we kregen weer allemaal kadootjes, ik vraag me echt af hoe ik alles in mijn koffer ga krijgen!!
Zondag was het al weer tijd om naar ons laatste gastgezin te gaan! Onze laatste week is in Medina. Op een parkeerplaats werd onze bagage overgeladen in

de auto’s van onze nieuwe gastgezinnen. We hebben eerst op zijn Amerikaans gebarbecued heel veel hamburgers en hotdogs!! Ook hier in Amerika vieren ze Moederdag, dus na de picknick op naar mijn nieuwe huis, om daar met het hele gezin uitgebreid te eten (weer bbq) voor moederdag.
Vandaag (maandag) hebben we de hele dag doorgebracht in Wadsworth. De dag startte bij de kamer van koophandel . Dit werkt hier in Amerika heel anders dan in Nederland. Een bedrijf is niet verplicht om zich in te schrijven bij de kamer van koophandel. Het is eigenlijk meer een soort business club.

Daarna hadden we een interessant gesprek met de burgemeester. En hebben we een kijkje genomen in een school. Dit keer een public school die zowel basis als middelbare school was. In totaal waren er 5000 leerlingen over verschillende locatie verdeeld. Na een heerlijke lunch zijn we naar een begraafplaats gegaan voor veteranen.

De hele begrafenis is voor hen gratis!! We hebben daar vooral genoten van het heerlijke weer, en i.p.v. met de auto rondgereden te worden stonden we er op om te lopen. (daar begrepen ze natuurlijk niks van!!). Kortom weer een interessante dag met eindelijk mooi weer!!

van kindergarten tot Funeral Home

week 3 is alweer bijna voorbij en ook deze dagen vliegen voorbij, waar we het weekend in een hotel mochten doorbrengen (wederom met zwembad) werden we zondag ochtend opgehaald door ons nieuwe gastgezin. Het is altijd een verassing waar je terecht komt, 1 ding kunnen we nu wel met zekerheid zeggen: Het maakt niet uit waar je heen gaat je wordt met open armen ontvangen. Zondagmiddag hadden we nog even een momentje voor onszelf dus ging iedereen iets doen met zijn host waar hij of zij zin in hadden. De 1 ging wandelen waar de ander ging honkballen, sommige onder ons lieten zichzelf bekeren. Zondagavond hadden we een welkomstdiner op een zeer bijzondere plek, een funeral home, hoewel de wijn en het bier niet anders smaakte als ander was het toch wel een vreemd gevoel.

Maandag onze eerste dag in de omgeving van Mentor en stonden er scholen, colleges en bejaarden tehuizen op het programma, ook nog een SandPit, maar dit had niets met elkaar te maken ;-). De school was een privéschool en kost maar 24.000,- per jaar per student, voor het bejaardentehuis voor de beter bedeelde betaal je maar 120.000 dollar borg en 4000 dollar per maand, maar dan heb je wel een indoor atletiekbaan, WII bowlingtoernooien en een zwembad tot je beschikking! De Sandpit was interessant om te zien, zeker voor de heren door de aanwezigheid van de grote machines

Dinsdag stond er een bezoek aan het gemeentebestuur van Painesville op het programma om over verschillende punten te discussiëren. Na een middagpresentatie gingen we langs bij een college, kregen wij een tour over de campus, mochten we wat paarden zien die bij de top van het land horen en een gesprek met een ondernemer die daar een interessante cursus heeft opgestart om jonge ondernemers een kans te geven en te begeleiden.

Voor woensdag stond onze vocational gepland, hier waren we eerst wat sceptisch over maar uiteindelijk heeft iedereen een topdag gehad, behalve onze trotse leider, want zij loopt al dagen met een vervelend koudje onder de leden dus die bleef lekker even in haar bed, zeer verdiend! Waar florian nog even in de dierentuin bleef rondhangen, gingen de heren, samen met onze grootste fan: Dave Harper (week 1) de woelige baren op met een kano, gelukkig brak de zon door en hadden we de stroming mee dus konden we genieten van een ontspannend middagje op het water. Er kwam zelfs nog een Kale adelaar (vrij vertaald Bold Eagle)overvliegen. Als vervolg op het kanoen hadden we nog een tour bij de U.S. Coast Guard, interessant om te zien wat ze doen. Stiekem hoopte wij nog op een rondje varen met hun boot, maar omdat wij als GSE team natuurlijk een groot gevaar vormen voor de staatsveiligheid ging dit niet door.

Donderdag hebben wij een tour gevolgd door een natuurpark en een uit de kluiten gegroeide kinderboerderij waar kinderen kennis kunnen nemen en leren van het plattelandsleven. Leuk om te zien hoe zij hier mee omgaat. Wist u bijvoorbeeld dat melk van een koe komt en helemaal niet uit een plastic fles? Na een presentatie tijdens de lunch hadden wij nog 2 bedrijfsbezoeken: een olieverwerkingsbedrijf en een computerchipfabriek, beide zeer interessant om te zien hoe dit allemaal verloopt.

Morgen nog een dag hard werken en dan zaterdag hebben wij een verdiende vrije dag, om ons voor te bereiden op onze laatste, nu al veel belovende week!!! Vandaag was het lekker weer, dus wij hopen dat het mooie weer nu even doorzet, zodat wij niet te veel opvallen bij thuiskomst. Tot over ruim een week.

Qday!

De tweede week zit er alweer op en we zijn dus alweer over de helft. De tijd vliegt inderdaad voorbij. We hebben weer veel gezien in de omgeving van Aurora, ook veel in de auto gezeten, maar dat is natuurlijk normaal hier. Zelfs om even naar de supermarkt om de hoek te gaan, pakken ze hier de auto. In onze presentatie bij de verschillende rotary clubs laten we onze fietscultuur zien, opgeleukt met wat plaatjes van o.a. honderden fietsen bij het centraal station. Voor de Amerikanen is het ongelooflijk dat iedereen in Nederland een fiets heeft, 16,5 miljoen mensen en zo'n 18 miljoen fietsen! Ook is het altijd weer leuk om de reacties te horen als we vertellen dat onze brandstofprijzen zo'n beetje 9 dollar per gallon zijn als we onze prijzen omrekenen! Hier betalen ze zo'n 4 dollar per gallon en dat levert al heel wat heetgebakerde discussies op in de States. De hele dag wordt hierover op de televisie gesproken!

We zijn deze week ook naar de campus geweest van Kent State University. Erg interessant om te zien hoe het onderwijs hier werkt. Toch wel verschillend van dat van ons. En wat een campus, er studeren daar meer dan 20.000 studenten!

Verder hebben we nog een bevlogen en enthousiaste presentatie gehad over het Gift of Life programma van de Rotary. Jonge kinderen met een hartafwijking worden overgevlogen naar de VS om daar geopeerd te worden. Een prachtig initiatief. Al meer dan 13000 kinderen zijn geholpen dankzij dit programma van de Rotary. Ook zijn we nog bij een Rotary camp geweest, een zomer en weekend opvanghuis voor gehandicapte kinderen en autistische kinderen. We kregen een rondleiding waar een aardige verbouwing bezig was om de oude gebouwen helemaal modern en up to date te krijgen. Alweer een mooi voorbeeld waar Rotary voor staat.

Donderdagmiddag hebben we nog even onze presentatie aangepast met fotos van onze eerste ervaringen in Ohio voor de Districtsconferentie van District 6630. Voor Terence werd een extra vocational ochtend geregeld, omdat zijn dag op maandag een beetje in het water was gevallen. Ik (andre) ben met mijn gastgezin naar een shootingranch geweest om voor het eerst in mijn leven met een echt pistool te schieten. Indrukwekkende ervaring! Eigenlijk ongelooflijk dat je voor 200 dollar alles kan kopen zonder ook maar een paspoort of wat voor identiteitspas dan ook te laten zien. Zelfs ik hoefde niets te laten zien. Gewoon oordopjes in, bril op, kogels laden, richten en schieten maar! En ik moet zeggen, het is toch wel leuk om te doen. Zolang het maar op een shootingranch gebeurd...

Hoogtepunt van deze week was toch wel de Qday party! In de eerste week hadden we hiervoor een uitnodiging gekregen. Het was super gezellig! Kaas, haring happen, bitterballen, Heineken, Grolsch en natuurlijk leuke hockey dames van Kent State University in Oudhollandse klederdracht op klompen... We hebben ons vermaakt!

Natuurlijk werd het feest geopend met het Wilhelmus en de rest van de avond was de dansvloer vol met feestende mensen, Nederlanders en Amerikanen. We waren niet helemaal oranje gekleed zoals we dat in Nederland doen op Qday, maar we waren zeker herkenbaar! Ook was het leuk om Nederlanders te spreken die hun business in de VS hebben en nu hier wonen.

De wereld is toch weer klein als je zelfs mensen tegenkomt die Assendelft zelfs kennen! Het werd erg gezellig, volop Nederlandse muziek en de "Hollandse" kaasmeisjes konden prima dansen op hun klompen.

En natuurlijk deden wij volop mee!

Dit weekend staat in het teken van de districtsconferentie. Gisteren hebben we onze presentatie gegeven en vandaag wisselen we elkaar af op ons eigen GSE standje. Er zijn leuke sprekers en het is mooi om te zien dat iedereen oprecht geinteresseerd is in ons en in Nederland. Ze willen alles weten en dat levert leuke gesprekken en discussies op.

Kortom; weer een week voorbij, we zijn op de helft, maar nog lang niet uitgekeken. Morgen vertrekken we naar ons volgende gastgezin in Mentor dichtbij Lake Earie. Op naar weer een mooie week in Ohio!

De tijd vliegt!!

De tijd vliegt en de tweede week is al weer bijna om! Dus de hoogste tijd voor een terug blik!

Maandag  25 april hadden we allemaal onze vocational day. We hadden  weer een leerzame en interessante dag, alleen bij Terence viel het erg tegen.  Zijn dag was al vroeg klaar en niet echt interessant en er was niet  veel  tijd voor hem. Mijn dag (florian) was erg leuk. De hele dag heb ik mee gelopen in een twee mans praktijk voor gezelschapsdieren.  Een paar opvallende dingen waren dat ze erg weinig medicatie op de plank hadden en er geen voer op voorraad was. Het was zelfs zo dat bepaalde antibiotica op recept gratis te verkrijgen was bij bepaalde winkels. Onbegrijpelijk dat dit kan!! Verder werd er van elke hond die gevaccineerd werd bloed afgenomen om ze te testen op hartworm. Dit is in Nederland niet nodig omdat hartworm hier (nog niet) voorkomt.  Kortom erg leuk en leerzaam om te zien hoe er hier in Amerika gewerkt wordt.

De volgende ochtend heb ik meegeholpen met de operaties. Er stonden een paar castraties op het programma en er moest een staart geamputeerd worden van een kat die met zijn staart tussen de deur gezeten had.  De rest van de groep heeft een school bezocht waar studie direct in praktijk kon worden gebracht.

Tussen de middag hebben we Rotary club nordonia hills bezocht en daar onze presentatie gehouden. Het was een leuke club  met enthousiaste leden. N a de lunch zijn we naar een rangeer terrein gegaan in de Cuyahoga Vally. Hier zorgen ze voor reparatie en onderhoud van de treinen . De treinen werden vooral gebruikt voor de toeristen om de Cuyahoga vally te zien.  Jongeren gebruikten de treinen met name om na het stappen weer veilig thuis te kunnen komen. Onze volgende stop was bij een klein kerkje waar we wat te horen kregen over ‘gift of live’. Dit is een programma georganiseerd vanuit de Rotary om kinderen uit ontwikkelings landen met een hart probleem die een operatie nodig hadden te helpen.  In dit hele kleine kerkje komt ook elke week een Rotary club bij elkaar met een gemiddelde leeftijd van ik gok rond de 70 jaar.  We hebben op verzoek het Nederlandse en het Amerikaanse volkslied gezongen en kort wat over ons zelf verteld. Na het eten  gaf een fotograaf een presentatie over zijn werk.

Met de energie van een flinke portie Buffalo Wings gingen we vandaag naar Niagara Falls